Postępy

Na samym wstępie bardzo chciałabym podziękować wszystkim odwiedzającym i komentującym bloga :) na statystyki aż miło popatrzeć :) całkiem niedawno przeżywałam swój pierwszy tysiąc, a tym czasem leci już 14! Bardzo Wam dziękuję :)

Przechodząc do tematu posta przyznam, że nawet przez myśl mi nie przeszło, że moja relacja z Vivatem tak się poprawi. "Na poważnie" pracuję z nim zaledwie od miesiąca, a tym czasie już jest świetnie :) dogadujemy się rewelacyjnie, psowaty pracuje, jest nakręcony na zabawki, wykonuje dokładnie polecenia, wraca na zawołanie (aczkolwiek jeszcze trochę pracy trzeba w to włożyć) i stał się jakiś taki "bardziej uczuciowy". Przychodzi do mnie ot tak, żebym go tylko podrapała za uchem albo posmyrała szyjkę :)

Odpuściłam sobie klikanie, bo nie bardzo nam z tym szło. To znaczy... Vivat był za bardzo nakręcony na smaki i postanowiłam na razie  jedynie utrwalać nasze wyuczone sztuczki. Bardziej przykładam wagę do wracania na zawołanie, równania na i bez smyczy i ogólnego zachowania.

z góry przepraszam za ucięty kawałek głowy -.-

Z czasem wiem, gdzie popełniałam ten błąd, który zawsze miał największe znaczenie dla naszej relacji, psa i przede wszystkim samej mnie. Zwyczajnie za dużo od niego wymagałam, za szybko podnosiłam poprzeczkę, stanowczo za szybko. Całkiem niedawno dopiero przestałam wymagać od psa tak wiele i od razu widać efekty.

Warto by jeszcze wspomnieć o nakręceniu na szarpak, w sumie coś "szarpako-podobnego". Niebawem planuję zamówić polarowy, myślę, że by się przydał, ale nic nas nie goni, mamy czas :)

Vi szarpie się bardzo zawzięcie, jest nakręcony i postaram się to wykorzystać, żeby wzmocnić chęć szarpania się :)

Tymi krótkimi akapitami podsumuję, że nasz 2013 rok rozpoczyna się bardzo dobrze :)

Pozdrawiamy serdecznie :)