2 lata razem!

Vinek z nami jest już od dwóch lat. Naprawdę nie mam pojęcia kiedy to zleciało. Jak dziś pamiętam stres przed przybyciem szczeniaka do domu, jego pierwsze dni u nas, pierwsze postępy i problemy, pierwsze chwile rezygnacji w czarnego, momenty zawahania. Każde jego odpały w domu i na dworze, wypadek. Nie zdawałam sobie sprawy, że ten czarny szczyl tak bardzo odmieni moje, a raczej nasze życie. Przewrócił je do góry nogami. Całkowicie.

14 tygodni, dzień przed przyjazdem

Vini był wspaniałym szczeniakiem. Nie niszczył na początku (trochę odwaliło mu w wieku 8 miesięcy), nie było z nim większych problemów, nie chorował. I przede wszystkim, wbrew wszelkim pozorom, spełnił moje najśmielsze oczekiwania. Z biegiem tych dwóch lat widzę ile błędów popełniłam. Jak bardzo w niego nie wierzyłam. I oczywiście ile czasu straciłam na użalanie się nad sobą "czego to ja nie mogę z nim zrobić". Pies dość "specyficzny w obsłudze" jeśli można go tak nazwać. Wymaga bardzo różnego podejścia, ale głównie spokoju, opanowania i wiary w jego ogromne możliwości.

Vinek z początku bał się wielu rzeczy, naprawdę wielu, m.in. plastikowych butelek, dzieci, "dziwnych" ludzi, rowerów i tak mogłabym wymieniać. Jak jest obecnie? Psica spokojnie śpi, kiedy dookoła są butelki, nie ucieka, gdy w pobliżu są dzieci i czasem sam podchodzi do obcych ludzi, nie boi się w takim stopniu dziwnych rzeczy i przede wszystkim zaczyna mi ufać.

Z początku pies miał być tylko i wyłącznie do "bycia przyjacielem" i ewentualnie towarzyszem do agility. Wyszło nieco inaczej. Z czasem jednak zaczęły nas interesować również inne rzeczy, głównie wystawy i sporty. Powoli wdrażamy się w obedience, agi a także bardzo amatorskie frisbee. Niebawem może jednak uda się to zmienić na coś profesjonalnego.

Zmian przez te dwa lata było naprawdę wiele. Tak w rzeczywistości dopiero uczymy się razem współpracować, raz wychodzi nam to lepiej, raz gorzej. Jednak mimo wszystko staramy się iść do przodu i nie zważając na popełnione błędy iść do przodu.

Co udało nam się osiągnąć przez ten czas? W sumie znacznie mniej niż faktycznie bym chciała i jestem w stanie nim osiągnąć, ale jest to tylko i wyłącznie moja wina. Powoli odnajdujemy się w tym wielkim świecie jako duet. Ostatnio udaje się nam osiągać coraz to więcej sukcesów.

Jestem w szoku jak szybko minęły te dwa lata. Mam nadzieję, że teraz będzie już tylko lepiej, a nasze wspólne życie wypełnione będzie samymi sukcesami ;) jutro idziemy do groomera, więc spodziewajcie się fotek i filmiku :)